Pamper me

At dahil malapit na ang mga exams... Haggard mode na... Panahon ng mga pimples, blackheads and eyebags... Dagdag pa ang usual na sakit ng ulo, trangkaso, sipon at kung ano pang sakit...

Kaya naman bago ko pa maexperience ang lahat ng katakot-takot na bagay eh napagdesisyunan ko na i-pamper ang sarili ko sa salon... At magliwaliw na rin sa mall... Sad part.. Dami gustong bilhin pero walang means... :p Next time siguro... :D

So ayun... Kanina nagpagupit ng buhok at syempre may bangs na ako ngayon.. ahahaha... Mukhang ok naman.. :) medyo pinahirapan ko ata ang naggupit sa akin kanina... kasi ang daling magkabuhol-buhol ng buhok ko... Well side-effect ata yun nung nagpastraight ako last sembreak... Nakonsenya nga ako... Gusto ko sana bigyan ng tip pero syempre i dont have the means.. Ho well.. siguro pag working na ako... hehhe... Syempre kulang kung hindi kasama ang mga fingernails at toenails ko sa Vanity day ko... Ang slight problem lang.. Medyo "bright" ung mga available colors nila... At wala maxadong pink shades... Lam nyo naman ako... Kung hindi pink... hindi talaga ok... hehhe...

Overall... Maganda naman ang kinalabasan ng lahat.. :)

Binary

Asserted High or Asserted Low? 1 or 0?

Tama na ang geekiness... Hangover to ng coe23..

Sabi nga ng isang prof ko sa EEE ang pinakamahirap na decision ay ung mga binary decisions. Ung kung mageexam ka ba or hindi; magaaral or hindi; tutuloy or susuko na. Mga tipong yes or no questions. Siguro kasi wala nang ibang options well dalawa lang pala... At syempre totally opposite... Ang masaklap ay.. Paano na lang pag torn apart ka sa gitna??? Parang kalahati ng sarili mo nagsasabi na gawin mo to... tapos ung isa, ay wag mo gawin... Mas mahirap pag ang nagtalo ung utak at ung puso... ang hirap malaman kung sino ung mas tama...

Expectation(E) Moment, First moment ba un?!? hehe...

Nakakaaliw lang na ang ilan sa mga mabibigat na salita na iniisip ko ngayon ay meron din palang math counterpart... Sa probability pa.. Well pede rin pala sa ES... ehhehe... Mahirap talaga ang magexpect... Kasi kapag hindi nameet expectations mo, nakakadisappoint at nakakafrustrate.... Kung wala ka naman expectations sa isang bagay, pinapahalagahan mo pa rin ba yon? Sa dahilang ayaw mong masaktan once na hindi nga mameet ung expectations mo, ay tama na nga bang hindi ka na magexpect?

Frustration ko talaga pagsayaw... Well.. hindi ako pinalad kanina... malas... nagenjoy naman ako.. unti-unti ko na rin naoovercome mga fears ko... siguro balangaraw eh makakasayaw na ako nang hindi nakayuko... hahha... at hindi nagpapanic bigla... kahit na may mga nangaasar... ho well... wala na ako magagawa sa kung ano man isipin nila... sumasakit lang ulo ko... Mas marami talaga ang mas magaling sumayaw kanina... hehe... destiny siguro... :) acads daw muna... hehehe.. well my other aspects pa kung san pede paghusayan... :)

oooppss... acad mode na pala ako starting tomorrow... baka after two weeks na ulit bago ako makapagpost... :) Or kung baka kailanganin ko ng emotional output... baka may lumabas ulit dito... :D

Contemplations

Pagkatapos ng isang nakakapagod na araw, at dahil ito sa pagppractice ng sayaw eto ako gumagawa na naman ng panibagong post...

Nung nakaraang araw, nalaman ko ang isang napakalungkot na balita... Nung una hindi pa ako makapaniwala... Ang hirap naman kasing paniwalaan lalo pa't tanggapin ang nangyari... hindi naman ako directly involved, at hindi ko alam ang sasabihin sa taong un... sa mga taong talagang apektado... Alam kong masakit, sobrang sakit siguro lalo pa't kung malapit ang taong mawawala... Gusto ko sanang makatulong pero hindi ko alam ang tamang sabihin... Kaya naman napatahimik na lang ako... Pakiramdam ko ang tanging magagawa ko na lang ay umasa na magiging maayos din sila... At sa mga panahong din un, parang biglang pumasok sa isipan ko ang mga madaming bagay... Mga bagay na karaniwan kong binabalewala... At kadalasay pinangungunahan ng hiya o takot na ma'reject', kaya naman walang nangyayari lalo... Hindi talaga natin mahuhulaan ang mangyayari sa buhay natin... Minsan, baka sa isang iglap mawala na ang taong pinakamahalaga at pinakamamahal natin... Gawin man natin ang lahat para makaiwas sa aksidente, sakit o anumang sakuna; hindi pa rin natin ito makokontrol... Isa itong masakit na katotohanan...

Bakit kung kelan wala na ang isang tao dun lang talaga natin nalalaman na mahalaga pala siya sa atin? Bakit kapag nandiyan pa siya, parang balewala nalang? Sa tingin ko, nagiging kampante tayo lagi na ang mga taong nakasanayan natin na nandyan lagi sa tabi natin ay palaging mananatiling nandiyan parin... Sa huli, lagi na lang may pagsisisi, mga tanong at mga hinaing... "na sana'y nasabi ko sa kanya", "sana nagawa ko ito..." Sana sana sana... puro na lang sana... At minsan naman "sorry" "patawad" hayz... Bakit lagi na lang ganun?

Maikli lang ang buhay... Wag sasayangin.... Maswerte na kung magising pa tuwing umaga na maayos pa rin ang lahat...

So tired...

Sa totoo lang.. tapos ko na panoorin ung "Suzuka," well napaka-predictable nang ending...
Nasa title na nga eh... Sabi ko gagawa ako ng anime review, pero wala pa ako sa mood... Sa ngayon, iniisip ko pa nga kung mag-iingles ako or magfi-filipino sa pagsulat nung 'blog post' ngaun...

Ikatlong linggo na ngayon ng dance practice namin sa ERG... Masakit sa katawan, un lang masasabi ko... Nagpractice pala kami kahapon nila Nina at Aldrin sa tambayan ng audition piece namin mula 1:20 hanggang 4:30 nang hapon... Sumakit talaga ung ulo ko pagkatapos... Naubos ata ung tubig sa katawan ko pagkatapos nun eh.. hehehe.. At dahil sa naka-fitted na jeans ako kahapon habang nagppractice ay ang hirap talaga iexecute nang maayos ung mga moves lalo na pag may mga waves... Isa pa dun, ung 'spongebob' move heheh... well, wala na ung sa paa... hirap pa rin sa waves.. Kailangan pa galingan mag-practice... Ilang araw na lang bago ang presentation night, at sana kaunti lang talaga ang manood... baka himatayin ako sa kaba.. hahaha... Well, kung hindi man ako palarin sa auditions, malas.. hehehe... pero ayos lang... kasi sa totoo lang... hindi ko pa rin kayang ihandle ung pressure and stage-fright...


So pagkauwi ko nga after ng practice sabi ko magaayos ako ng gamit at magaaral na ng dose at eee 23... Pero no!! natulog lang ako hanggang 1130... at nagising lang ako dahil sa nagugutom ako.. Buti nalang talaga nagbaon ako ng tinapay... So after kumain, masakit pa rin ang ulo ko... kaya naman napagpasyahan ko na mag'surf' na muna... So ayun, basa-basa ng mga blog ng mga tao... tapos check ng mail... at kung ano pang pedeng gawin... Gusto ko pa nga sana maglaro ng O2 jam eh.. kaso puro busy or may problema mga tao... Hayz talaga... So ayun... itinulog ko na lang ulit... At ngayong pagkagising ko, dito na naman ako gumagawa ng blog... buti na lang 10am pa class ko... may ilang oras pa ako... :)

Mamaya may practice na naman.. Sana ma-memorize ko na talaga ung mga steps at magawa ng maayos... Sana may energy pa ako para mag-aral... Well gud lak talaga... n_n

Note: Hindi pa rin ako magaling gumawa ng mga post.. wala pa rin ako mahanap na magandang pics na ilalagay... Next time siguro mas ok na... Kung may time pa :)

Confused

Updates:

Anime Currently Watching : "Suzuka"

Hindi ko pa ito tapos.. episode 20 pa lang ako.. sobrang pagod na xe ako pagkauwi.. kaya naman may 6 episodes pa ako na papanoorin... Basically, isa itong love story na kung saan ang setting ay sa junior high school. Meron din touch of sports, dahil track and field ang main interest ng mga characters. Sa pagiging realistic nang anime, hindi ko talaga maxadong masabi kasi naman halos puro ung point of view ng main guy character na si Akitsuki Yamato ang pinapakita.. Hindi rin siya boring panoorin kasi bawat episode mas nabbuild-up ung mga characters at ung mga relationships nila sa isat-isa. Sa ngayon, un palang...

Leisure Time:

Maliban sa usual dOtA na hindi na rin masyado natutuloy dahil sa busy ang karamihan... Nahilig na naman akong maglaro ng Magic the Gathering. Ung card game, na uso pa ata nung high school or grade school pa nga lang ata... Hindi pa naman ako naaadict nang lubusan para bumili at gumawa ng sarili kong deck... :) Pagdating din ng "regular" school days, malabo na rin na makalaro pa ako ng ganun... so lubus-lubusin na habang pede pa.. :)
Masaya rin ang MWF dance trainings sa tambayan, well sa may parking lot to be exact... Medyo masakit sa katawan, at nakakahiya na kapag madami na ang nanonood.. Kapag ganun na, parang naninigas ata ung katawan ko at namemental block ako... Kahit na ganun, masaya talaga kasi hindi ko talaga naimagine na maaral ko ung mga ganung moves, lalo na ung mga waves... woah talaga... medyo mahirap pa rin ung iba hanggang ngaun... Sabi nga ng isang person na hindi ko na papangalanan ay masyado ko daw iniisip ung moves, pagdating dun sa waves, kaya naman siguro lagi may time delay ung propagation nung waves sa katawan ko... :P

Acads Stuff:

Well, wala pa naman masyadong class ngayon... Maliban sa lab sa 107 kung saan inaral namin kung pano gumagana si "Emong-TIMS." Saya nga magkabit-kabit nang mga kung ano-anong patch lead sa kung ano-anong socket(un nga ba tawag dun? :p) ang main problem lang siguro, at nakakatakot, ay ingat lang talaga sa kung ano ang ipag-coconnect mo, kasi naman baka masira ung si TIMS. At kapag nangyari un, nakow... baka habang buhay ka na magsisilbi sa EEE faculty... :p Sino naman gusto nun dba? Maliban sa 107, ung dose namin ay nagsimula na rin mag-lecture, at kamukha ni sir Carl ung prof ko... :) parang kambal ba... As in!!! kailangan niyo makita para maniwala kayo... hehehhe.. Hindi rin siya strict, walang attendance, seatworks, at pede kumain sa class... Well bawal magingay.. Un... Sa eee103, nag-intro lang si sir, wala ako masabi, mukhang ok naman eh.. at mukhang mabait xa... at magaling magturo.. mukha ngang mageenjoy ako sa subject niya.. ehhehe... well sa ngayon, un pa lang naman masasabi ko... Sa CoE 23 naman, wala lab namin... maliban dun sa required presentation kapag na-late ka sa class... wala na ako matandaan na talagang ginawa namin...

Pinakahuli...
Nagtataka ba kayo kung bakit "Confused" ang title ng blog post na ito... Epekto yan ng "Suzuka" sa akin, after ko mapanood ung episode 18,19 at 20... Malabo, magulo... basta... hindi ko lam kung iisipin ko pa eh.. or hahayaan ko na lang na naman... Well, hopefully, maging ok ang lahat... At ako'y nagiilusyon lang sa ngayon...

Life's Lessons...

Naubusan na ako ng english kaya naman magtataglish na ako...

nakakapagod ang araw na ito... nakakapagod pero masaya naman sa huli... masayang magkita-kita ulit ang mga magkakatropa pagkatapos ng isang sem na halos hindi nagkita at nagusap. Masaya rin na habang tumatagal ay lumalaki ang grupo at nandun pa rin ang dating samahan... Masayang mag-"reminisce" ng mga masasayang moments na pinagsamahan... Tumawa sa mga jokes kahit na ung mga corny talaga... Sabay-sabay kumain ng doughnuts at uminom ng softdrinks sa sunken... kahit na ang walang katapusang asaran at lokohan nakakapagpadagdag na rin sa saya...

mahirap ang magpaka-plastic... mahirap na itago ang sama ng loob... mahirap na kontrolin ang nararamdaman.. wala naman atang madali sa buhay na ito... tayo lang talaga ang nagpapahirap sa mga sarili natin... minsan nakakainggit ang ibang tao bakit napakasaya nila... sa tingin ko.. hindi naman sa wala sila kaprobleproblema at tayo ay sagana naman, mas maganda atang sabihin na pinipili lang nila na maging masaya... lahat naman tayo may problema... nasa kamay lang naman natin kung palalakihin pa natin ito o hindi...

pagdating sa usapan tungkol sa puso... walang mga alituntunin at mga batas ang sinusunod... kapag nandyan na sa harap natin, hindi na natin ito mapipigil... hindi man sa tagal ng pagkakakilala at pagsasama nalalaman kung magiging matagumpay ang isang pagsasama.. hindi rin naman sa paraan ng pagkakakilala at sa tagal ng ligawan... kapag nahulog ka, eh di nahulog ka... tiyaka lamang nagiging malinaw ang lahat pag nasaktan na...

ang drama ko talaga... bow...

Text Quote for the Day

9 Hardest times of your life:

1) Being questioned when you yourself don't understand.
2) Pretending to be innocent of what you are guilty about.
3) Trying to forget something you never will.
4) Admitting you were wrong after you have been so insistent that you were right.
5) Debating with yourself.
6) Accepting the fact that some things are not meant to be...
7) Trying to understand when you just can't
8) Realizing that you've been tricked after you've given your whole trust.
9) Parting and letting go of someone who made you believe in love...

And I add: How hard is it to hold on to something you know would eventually be gone...